Metoda organizowania społeczności lokalnych (z ang. Community organization) zorientowana jest odbudowę lokalnych więzi społecznych i rozwiązywanie problemów społecznych siłami społeczności. W 1962 roku metoda organizowania społeczności lokalnych została uznana przez Radę do spraw Kształcenia w Dziedzinie Pracy Socjalnej za trzecią metodę pracy socjalnej (obok pracy indywidualnym przypadkiem i pracy grupowej). Stała się ważnym instrumentem realizacji programów socjalnych w dziedzinie przeciwdziałania bezrobociu, bezdomności, ubóstwu, dyskryminacji społecznej poprzez pobudzanie aktywności środowiska lokalnego, rozbudowę narzędzi i instytucji, które zaspokajają potrzeby wielu jednostek i grup. Wyodrębnią się literaturze przedmiotu następujące odmiany metody jaką jest organizowanie społeczności lokalnych. Są to następujące podejścia: podejście strukturalne, oparte na wymiarze politycznym, podejście psychospołeczne oparte na wymiarze kulturowym, podejście ekologiczno-demografczne, skupiające się na analizie przestrzenno-społecznych aspektów funkcjonowania społeczności, podejście funkcjonalne, które analizuje społeczność pod katem potrzeb jej członków oraz podejście systemowe. Podejście systemowe koncentruje się na społeczności traktując je jako układ powiązanych ze sobą podsystemów.
Written on Styczeń 21st, 2014 by admin
Metoda organizowania społeczności lokalnej w ramach pomocy społecznej
Posted in Bez kategorii 
